Vroeger dienden mensen insuline vaak toe in de huidplooi. Tegenwoordig spuiten ze steeds vaker loodrecht in de huid. Dit komt omdat de naaldjes korter zijn geworden. Naaldjes van 4, 5 en 6 mm vervangen naaldjes van 8 of 10 mm. Ook mensen met wat meer vetweefsel kunnen korte naaldjes gebruiken. Bij gebruik van korte naaldjes komt de insuline minder snel in de spier terecht. Een kort naaldje doet niet per se minder pijn dan een langer naaldje, omdat de pijnsensatie vooral in de opperhuid zit (bovenste laag van de huid).

Ja, dat is echt geen verkooppraatje van de fabrikanten. De naaldjes anno nu zijn heel dun en daardoor kwetsbaar. Bij meermalig gebruik worden naaldjes botter. De huid kan beschadigen en de naald verstoppen. Bovendien is eenmalig gebruik hygiënischer.

Pennaalden met een autoshield of autocover zijn ontwikkeld om prikongevallen en besmettingen met de pennaald te voorkomen, bij de gebruiker maar ook bijvoorbeeld bij de professional. De autoshield of autocover schermen de naald namelijk af na de injectie. Omdat de naald niet of minder goed zichtbaar is tijdens de injectie, kan deze ook uitkomst bieden voor mensen met prikangst. Overleg deze optie eventueel met uw zorgprofessional.

Insuline moet toegediend worden in het onderhuidse vetweefsel. U kunt beter niet in een spier injecteren, omdat dit pijnlijk is. Bovendien wordt de insuline dan sneller opgenomen en dit vergroot de kans op hypo's.